Życiorys św. Franciszka z Asyżu
Franciszek urodził się w roku 1181 w Asyżu (Włochy) jako syn Piotra Bernardone i Piki. Jego ojciec był bogatym kupcem i miał ambicję, by syn zrobił karierę.
Młody Franciszek był wesołym, beztroskim i rozrzutnym chłopcem. Podziwiany przez kolegów zyskał nawet przydomek księcia. W wieku 23 lat Bóg doprowadził jednak do głębokiej przemiany jego serca i do nawrócenia. Usłyszawszy polecenie Chrystusa: „Franciszku, idź i odbuduj mój dom, gdyż cały popada w ruinę”, odrestaurował własnymi rękami kilka zniszczonych kaplic w okolicy Asyżu. Pozbywając się publicznie wszystkiego, co posiadał, nawet własnego ubrania – oddając je ojcu – rozpoczął życie pokuty.
W 1208 roku w kościółku Matki Bożej Anielskiej zwanym Porcjunkulą, uświadomił sobie, że Bóg wzywa go do duchowej odnowy Kościoła. Środkiem tego oddziaływania ma być ewangeliczne życie w ubóstwie i apostołowanie na wzór Chrystusa i apostołów. Początkowo apostołował sam. Z czasem zaczęli przyłączać się do niego liczni naśladowcy i naśladowczynie m.in. najpilniejsza uczennica św. Klara. W ten sposób stał się założycielem trzech zakonów, które istnieją do dzisiaj: I Zakonu – Braci Mniejszych (1209), II Zakonu – Sióstr Klarysek (1211) i III Zakonu, obecnie nazywanego Franciszkańskim Zakonem Świeckich (1221).
Pragnąc ożywić w ludziach miłość do Jezusa, św. Franciszek urządził pierwszą szopkę bożonarodzeniową w noc Bożego Narodzenia w Greccio w 1223 roku. We wrześniu 1224 roku modląc się na Górze Alwernii, otrzymał stygmaty czyli rany męki Chrystusa. Zmarł 3 października 1226 roku w Porcjunkuli a dwa lata po śmierci został kanonizowany przez Papieża Grzegorza IX. Pozostawił po sobie kilkanaście różnych pism a wśród nich słynną „Pieśń słoneczną” i „Regułę dla Braci Mniejszych”.
W roku 1980 Papież Jan Paweł II ogłosił św. Franciszka patronem ekologów zabiegających o środowisko naturalne człowieka. Św. Franciszek cieszy się wciąż na całym świecie powszechnym szacunkiem i sympatią, nawet wśród ludzi innych wyznań.
Informacje na temat Krzyża św. Franciszka można znaleźć na stronie poświęconej ikonie Krzyża Św. z kościoła św. Damiana w Asyżu oraz na stronie wyjaśniającej symbolikę ikony Krzyża.
„Bracia, wystrzegajmy się więc wszyscy wszelkiej pychy i próżnej chwały i strzeżmy się mądrości tego świata i roztropności "ciała" (por. Rz 8,6); duch bowiem człowieka oddanego cielesności chce i bardzo stara się o znajomość słów [Bożych], lecz niewiele troszczy się o czyny i szuka nie religijności i świętości wewnętrznej ducha, lecz chce i pragnie religijności i świętości zewnętrznej, widocznej dla ludzi”.
Święty Franciszek
